Nieuwjaarsgedachte en groet van burgemeester Dassen namens het college

Gisteren 1 januari 2023 hebben we het nieuwe jaar mogen inleiden met onze traditionele nieuwjaarsreceptie. Een mooie traditie die aangeeft dat de onderlinge verbondenheid en gemeenschapszin in Kerkrade hoog in het vaandel staat.

Naast deze receptie was het College ook aanwezig op twee plekken in de stad, te weten buiten bij Brasserie Nieuw Erenstein en bij de Botanische Tuin. Om inwoners tijdens een wandeling een warme chocomel of koffie en thee aan te bieden en op die manier ook de beste wensen over te brengen. We verbinden zo een oude en belangrijke traditie met nieuwe manieren om met onze inwoners in contact te komen.

?????????

Dat we zo met z’n allen mochten samenkomen was twee jaar lang ondenkbaar. Een zware periode voor onze stad en haar inwoners. Corona bepaalde ons leven en liet ons voor het eerst sinds lange tijd ervaren dat niets vanzelfsprekend is. Een gevoel dat sinds afgelopen februari met het begin van de oorlog van Rusland tegen Oekraïne alleen maar versterkt is. Een oorlog op Europees grondgebied, met grote gevolgen, ook voor ons hier. We vangen vele vluchtelingen op, we doen dat met hart en ziel. We worstelen met de energiecrisis en proberen met maatregelen de ergste nood te lenigen. Niets is vanzelfsprekend. De dankbaarheid die we ervaren van de Oekraïners in ons midden, maar zeker ook van de asielzoekers die we enkele weken in Sporthal Rolduc extra onderdak boden, is groot. We worden geconfronteerd met mensen die alles achter zich gelaten hebben, op zoek naar veiligheid en geborgenheid.

Natuurlijk hebben wij in onze samenleving ook vraagstukken die om aandacht vragen. Ook bij ons leven mensen in armoede en nood. Maar aandacht voor de een, hoeft aandacht voor de ander niet uit te sluiten. Het is niet of-of , maar en-en. Waarom? Omdat niets vanzelfsprekend is, en het onze opgave is te allen tijde menswaardig te blijven denken en handelen. Dat niets vanzelfsprekend is hebben twee families in Kerkrade op een zeer dramatische wijze moeten ervaren. De familie van Gino van der Straaten bleef ontredderd achter na de moord op hun 9-jarig zoontje en broertje. En helaas overleed kort geleden ook de moeder van Gino. Een noodlottig jaar voor de beide zussen die dapper standhouden. Ook de familie van Manuela Derksen beleef ontredderd achter nadat haar leven abrupt eindigde in haar eigen woning. Een onbeschrijflijk leed, duizend vragen waarop wellicht nooit een antwoord komt.

16 maart vonden de verkiezingen voor de gemeenteraad plaats. Ondanks al onze inspanningen bleef de opkomst teleurstellend. We hebben een opgave om de democratie levend te houden. Iets waar ons overleden raadslid Angelique Moberts-Lenzen zich heel sterk voor maakte. We dragen haar mee in al ons werk. Het nieuwe college startte in mei en timmert sindsdien ambitieus aan de weg. Onze organisatie doorstaat alle stormen, is weerbaar en flexibel; in een tijd waar veel van gemeenten verlangd wordt doen we nooit tevergeefs een beroep op onze ambtenaren. Onze raad is betrokken op alles wat er speelt in onze gemeenschap en zoekt met steun van de griffie naar manieren om haar rol en taak zo goed mogelijk in te vullen. We vierden in mei het Eurodefeest met onze buren op de Nieuwstraat, mochten de kerk in Eygelshoven feliciteren met haar 100-jarig bestaan, gaven een Martin Buber Plaquette aan Auma Obama en Iris Berben, vierden een prachtig Wereld Muziek Concours, genoten van de concerten van Guido Dieteren en zijn European Pop Orchestra op de Markt, openden het nieuwe Vie-complex met een ambitieus gezondheidsprogramma.

Er is veel om dankbaar voor te zijn, niet in de laatste plaats voor de vele honderden vrijwilligers die Kerkrade maken tot de stad die het is: soms wat rauw maar altijd met een lieflijk randje. Een stad die haar geschiedenis koestert en de opgave die daar nu mee verbonden is serieus neemt. Een stad die uitdagingen niet uit de weg gaat, maar ze, al is het soms morrelend, oppakt. Een stad waar je alleen maar van kunt houden. Een stad om trots op te zijn.

???? ?? ??? ??????
Op de drempel naar een nieuw jaar is het wel zo eerlijk ook de zorgen te benoemen die onze gedachten beheersen. Wat betekent een langere oorlog in Oekraïne voor de Oekraïners zelf en ook voor onze stad? Hoe gaat de prijs van energie zich ontwikkelen? Hoe herstellen we het vertrouwen in de overheid, en wellicht ook in elkaar? Niets is vanzelfsprekend, de toekomst ongewis. In dat tijdsgewricht komt het erop aan hoe we als gemeenschap koers houden. Dat is tot slot ook een kracht van Kerkrade. En koers houden we door vooral oog te blijven hebben voor elkaar. Door goed te luisteren en niet te snel te oordelen en te veroordelen. Koers houden we door in onze stad te blijven werken aan onze opgave: alle wijken tot bloei te laten komen, gezondheid en vitaliteit, duurzaamheid en veiligheid. Koers houden we door in alles een gemeenschap te blijven. Voor onze politici, koers houden we door als politiek een deel van de oplossing te blijven in Kerkrade, en niet, zoals het volgens het recente SCP rapport in Nederland wordt ervaren: een deel van het probleem. Ik reken op u en wens u in die zin namens het voltallig College van B&W, de gemeenteraad en de ambtelijke organisatie een koersvast en vitaal 2023 toe.